reklama

Zgrzytanie zębami u dziecka – czy powinno zaniepokoić rodziców?

Opublikowano: Aktualizacja: 
Autor: | Zdjęcie: Materiał partnera

Zgrzytanie zębami u dziecka – czy powinno zaniepokoić rodziców? - Zdjęcie główne

Zgrzytanie zębami u dziecka | foto Materiał partnera

Udostępnij na:
Facebook

Przeczytaj również:

Materiały partneraZgrzytanie zębami to zjawisko dość często występujące u dzieci, zwłaszcza w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Choć w większości przypadków traktowane jest jako etap przejściowy w rozwoju, niekiedy może sygnalizować głębsze problemy zdrowotne. Kiedy zgrzytanie zębami można traktować jako fizjologiczny etap rozwoju dziecka, a w jakich sytuacjach należy skonsultować się ze specjalistą?

 Do gabinetów lekarskich i stomatologicznych trafiają dzieci z różnymi objawami mogącymi świadczyć o nieprawidłowościach w rozwoju psychofizycznym. Jednym z nich jest zgrzytanie zębami – zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy. Nie zawsze jednak powinien to być powód do niepokoju – u młodych osób bywa ono przejawem fizjologicznych przemian zachodzących w obrębie narządu żucia, choć czasami jest także symptomem stresu, zaburzeń neurologicznych czy problemów z funkcjonowaniem stawów skroniowo-żuchwowych.

Bruksizm u dzieci – czym właściwie jest?

Powtarzające się zaciskanie lub zgrzytanie zębami, występujące zarówno w nocy, jak i w dzień, określa się mianem bruksizmu. Według niektórych badań, problem ten dotyczy nawet 20-30% dzieci w wieku od 3 do 12 lat. W większości przypadków ustępuje samoistnie, jednak niekiedy może prowadzić do poważnych powikłań – m.in. ścierania szkliwa, nadwrażliwości zębów czy problemów ze stawem skroniowo-żuchwowym.

U dzieci zgrzytanie zębami najczęściej ma charakter przejściowy. Jest to fizjologiczny etap, związany z adaptacją zgryzu i wyrzynaniem się zębów – tłumaczy dr n. med. Tomasz Maria Kercz, założyciel i lider zespołu klinicznego Vinci Clinic w Łodzi. – Nie oznacza to jednak, że rodzice powinni lekceważyć ten objaw. Nawracający bruksizm, szczególnie u dzieci starszych, powinien zostać skonsultowany z lekarzem dentystą – dodaje.

Przyczyny i skutki zgrzytania zębami u dzieci

Choć bruksizm może być spowodowany fizjologicznymi procesami rozwojowymi, specjaliści zwracają również uwagę na jego związek z czynnikami psychogennymi. Stres, nadpobudliwość, niepokój emocjonalny – wszystko to może wpływać na wzmożoną aktywność mięśni żucia. W niektórych przypadkach zgrzytanie zębami u dziecka może być także skutkiem problemów laryngologicznych, alergii, wad zgryzu czy obturacyjnego bezdechu sennego.

W praktyce klinicznej często obserwujemy, że dzieci z bruksizmem przejawiają także objawy napięcia emocjonalnego lub mają trudności z zasypianiem. W takich sytuacjach warto rozważyć konsultację nie tylko ze stomatologiem, ale i z psychologiem dziecięcym – dodaje dr n. med. Tomasz Maria Kercz z Vinci Clinic. Jak podkreśla, szczególną uwagę należy zwrócić na sytuacje, w których zgrzytaniu zębami towarzyszą ból szczęki, bóle głowy, trudności w jedzeniu lub wyraźne ścieranie powierzchni zębów.

Kiedy udać się do specjalisty i jak wygląda leczenie?

Jeśli zgrzytanie zębami pojawia się sporadycznie i nie towarzyszą mu inne niepokojące objawy, zazwyczaj wystarczy obserwacja dziecka i regularne kontrole stomatologiczne. Problem wymaga jednak interwencji, gdy jest przewlekły, nasilony, prowadzi do widocznych uszkodzeń zębów lub negatywnie wpływa na komfort dziecka.

W diagnostyce pomocne mogą być takie badania, jak polisomnografia (badanie snu – prowadzone obserwacje wykazują, że bruksizm dziecięcy może korelować z zaburzeniami snu oraz występowaniem lęków nocnych), ocena układu stomatognatycznego oraz wywiad psychologiczny. Leczenie bruksizmu u dzieci jest zazwyczaj zachowawcze i obejmuje m.in. stosowanie indywidualnych szyn relaksacyjnych, terapię behawioralną, modyfikację stylu życia, a także wsparcie psychologiczne w przypadku stwierdzenia podłoża emocjonalnego.

Zgrzytanie zębami u dzieci to zjawisko złożone i wieloczynnikowe. Choć często bywa niegroźnym etapem rozwoju, niekiedy może wskazywać na poważniejsze problemy zdrowotne – stomatologiczne, neurologiczne lub emocjonalne. Kluczowe znaczenie ma wczesne rozpoznanie i odpowiednie podejście diagnostyczne. W razie wątpliwości warto skonsultować się z doświadczonym specjalistą, który pomoże ustalić przyczynę i zaproponować skuteczne rozwiązania. 

Udostępnij na:
Facebook
wróć na stronę główną

ZALOGUJ SIĘ

Twoje komentarze będą wyróżnione oraz uzyskasz dostęp do materiałów PREMIUM

e-mail
hasło

Zapomniałeś hasła? ODZYSKAJ JE

Komentarze (0)
Wczytywanie komentarzy
logo