reklama
reklama

Modlitwy przy wigilijnym stole. Który fragment Biblii należy przeczytać?

Opublikowano:
Autor: | Zdjęcie: Canva

Modlitwy przy wigilijnym stole. Który fragment Biblii należy przeczytać? - Zdjęcie główne

Który fragment Biblii czyta się w Wigilię? | foto Canva

reklama
Udostępnij na:
Facebook

Przeczytaj również:

Polska i Świat Modlitwa przy wigilijnym stole symbolicznie rozpoczyna święta Bożego Narodzenia. Odpowiedni fragment ewangelii z Pisma Świętego odczytujemy na pamiątkę narodzin Jezusa Chrystusa w Betlejem. Który fragment Biblii należy przeczytać w ten wyjątkowy wieczór? Podpowiadamy.
reklama

Jak powinna wyglądać wigilijna modlitwa?

Przebieg wieczerzy wigilijnej wiąże się z wieloma tradycjami. Stół, przy którym zasiądziemy wraz z bliskimi, powinien być nakryty białym obrusem. Oprócz wigilijnych potraw na stole powinny znaleźć się Pismo Święte, opłatek świeca oraz sianko, które niektórzy wkładają pod obrus.

Wszyscy zebrani przy wigilijnym stole przed wieczerzą powinni odmówić modlitwę. Ta rozpoczyna się tuż po pojawieniu się na niebie pierwszej gwiazdki, jako symboliczne nawiązanie do Gwiazdy Betlejemskiej zwiastującej narodziny Jezusa, za którą podążali Trzej Królowie. Słowa modliwy na głos odmawia zazwyczaj gospodarz lub gospodyni wieczerzy lub najstarsza osoba z rodziny. 

Po odczytaniu fragmentu Pisma Świętego o narodzinach Jezusa wszyscy dzielą się opłatkiem i składają sobie życzenia. To bardzo ważny moment caej uroczystości. Według tradycji, powinno się także wzajemnie przeprosić za uczynione zło.

Dokładny przebieg wieczerzy wigilijnej:

Na początku modlitwy wszyscy zgromadzeni wykonują znak krzyża, mówiąc: w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, Amen. Następnie głowa rodziny lub dziecko zapala świecę na stole, mówiąc: Światło Chrystusa. Wszyscy zgromadzeni odpowiadają: Bogu niech będą dzięki. 

W tym momencie głowa rodziny, gospodarz wieczerzy lub najstarszy jej przedstawiciel powinien przeczytać Ewangelię o narodzeniu Pana Jezusa Łk 2,1–14

Wszyscy zgromadzeni odpowiadają: Bogu niech będą dzięki.

Przed łamaniem się opłatkiem należy wygłosić modlitwę:

Panie Boże, Ty sprawiłeś, że ta święta noc, kiedy wspominamy pamiątkę Wcielenia Twojego Syna dla naszego zbawienia, zajaśniała blaskiem Twej światłości. Spraw, abyśmy, opromienieni tym blaskiem, z otwartym sercem przyjęli Jezusa jako naszego Odkupiciela. Pobłogosław nas i te opłatki, którymi się podzielimy na znak miłości i przebaczenia. Naucz nas, Panie Boże, dzielić się chlebem, miłością i życzliwością ze wszystkimi ludźmi, a zwłaszcza z tymi, wśród których żyjemy. Obdarz miłością, zgodą i jednością naszą rodzinę. Wlej nadzieję w serca ubogich, samotnych, osieroconych i przeżywających jakiekolwiek cierpienia. W dzisiejszą noc Bożego Narodzenia naszą modlitwą ogarniamy też chrześcijan mieszkających w Betlejem i innych zakątkach Ziemi Świętej. Ty, Panie, znasz ich troski i niepokoje. Widzisz ich osamotnienie i lęk o przyszłość. Słyszysz wołanie o pokój i pojednanie między narodami i wyznawcami różnych religii. Ześlij, Panie, swój pokój na udręczoną wojnami i przemocą Ziemię Świętą. Ulecz z nienawiści serca żydów, muzułmanów i chrześcijan. Pomóż im przebaczyć wzajemne urazy i krzywdy.

Wszyscy zgromadzeni odmawiają modlitwy: Ojcze nasz, Zdrowaś Mario, Chwała Ojcu i Wieczne odpoczywanie.

Następuje łamanie się opłatkiem, po którym można zasiąść do wieczerzy i kolędowania.

Po wieczerzy także należy odmówić modlitwę.

Dziękujemy Ci, Boże, nasz dobry Ojcze, za Twojego Syna Jezusa Chrystusa, dziękujemy za miłość do wszystkich ludzi, za ten wieczór wigilijny i dary, które spożywaliśmy. Tobie chwała na wieki.

Wszyscy zgromadzeni odpowiadają: Amen.

Który fragment Biblii przeczytać w Wigilię?

Czytanie z Ewangelii według Św. Łukasza o narodzeniu Pana Jezusa Łk 2,1–14

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby dać się zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania”. Oto słowo Boże.

Po przeczytaniu, wszyscy odpowiadają: Bogu niech będą dzięki.

reklama
reklama
Artykuł pochodzi z portalu tulodz.pl. Kliknij tutaj, aby tam przejść.
Udostępnij na:
Facebook
wróć na stronę główną

Najlepsze i unikalne treści ze Zgierza i okolicy

e-mail
hasło

Nie masz konta? ZAREJESTRUJ SIĘ Zapomniałeś hasła? ODZYSKAJ JE

reklama
Komentarze (0)
Wczytywanie komentarzy
reklama
reklama