Historia zakładu sięga końca XIX wieku. W centrum Zgierza, przy ulicy Dąbrowskiego Jan Śniechowski i Ignacy Hordliczka założyli małą fabrykę barwników w Zgierzu, która z czasem stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych punktów na mapie miasta.
Historia zakładu Boruta
Początkowo w zakładzie pracowało około 10 osób. Przez kilkanaście lat założyciele wyrabiali sobie renomę i szukali rynku zbytu. Z czasem mieszkańcom Zgierza zaczęło przeszkadzać zanieczyszczenie, jakie powodował zakład umiejscowiony blisko centrum miasta. Nowe zlecenia wymagały zmodernizowania zakładu, dlatego wspólnicy kupili działkę na obrzeżach Zgierza w pobliżu rzeki Bzury.Fabryka stanęła w 1910 roku wraz z wytwórnią kwasu siarkowego. W kolejnych latach w Borucie pracowało około 150 robotników z okolicy. Wspólnicy nie cieszyli się z sukcesu zbyt długo, ponieważ w czasie I wojny światowej dokonano wielu zniszczeń i rozkradziono fabrykę. Po zakończeniu wojny rozpoczęto rozbudowę, by uniezależnić się od zagranicznych dostawców.
Zakład został wykupiony przez rząd. W 1920 r. powstała spółka „Przemysł Chemiczny w Polsce S.A. w Zgierzu”. Poza produkcją barwników zakład miał produkować niezbędne składniki do stworzenia materiałów wybuchowych i gazów bojowych.
Fabryka walczyła o przetrwanie na rynku i konkurowała z niemieckim dostawcą – IG Farben, który był największym konkurentem Boruty. W czasie II wojny światowej zakłady Boruty zostały przejęte przez niemieckiego giganta.
Boruta po II wojnie światowej
Już w styczniu 1945 roku utworzono zarząd i wznowiono produkcję, opierając się na krajowych zasobach. Po nacjonalizacji w 1947 roku zakłady zostały w pełni przejęte przez państwo.Rozkwit zakładu przypada na lata 70-te XX wieku. Zakład został doinwestowany, a Boruta zaspokajała około 70 procent krajowego zapotrzebowania na barwniki, co czyniło zakład jednym z największych producentów barwników w Polsce. Większość potrzebnych surowców pochodziła z kraju.
W zakładzie produkowano blisko 80 tysięcy ton kwasu siarkowego, 15 ton barwników oraz 5 tysięcy ton półfabrykatów. Wartość produkcji z samych barwników w 1975 roku przekroczyła 2 mld złotych.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.