Ten fragment Pisma Świętego czytamy się podczas wigilii

Biały obrus, 12 potraw, opłatek, sianko pod obrusem – to wigilijne tradycje, bez których wielu z nas nie wyobraża sobie tej świątecznej, magicznej wręcz wieczerzy. Dla mnóstwa rodzin niewyobrażalnym jest zacząć posiłek bez wcześniejszego wysłuchania właściwego fragmentu Pisma Świętego, a następnie podzielenia się opłatkiem i złożenia sobie życzeń. 

Rozdział 2 Ewangelii św. Łukasza. To fragment tego tekstu czytamy przed wigilijną kolacją 

Dokładny przebieg wigilijnej wieczerzy u osób spędzających ją w tradycyjny, religijny sposób wygląda następująco: Na początku wszyscy zgromadzeni wykonują znak krzyża, mówiąc: w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, Amen. Następnie głowa rodziny lub dziecko zapala świecę na stole, mówiąc: Światło Chrystusa. Wszyscy zgromadzeni odpowiadają: Bogu niech będą dzięki. 

W kolejnym kroku następuje odczytanie Pisma Świętego. Najczęściej przywilej ten przypada głowie rodziny albo jej najstarszemu członkowi, zazwyczaj jest to dziadek lub ojciec. W ostatnich latach obserwuje się jednak, że wyróżnienie to przejmują najmłodsi członkowie rodziny, którzy potrafią już czytać. O czym dokładnie mówi wspomniany tekst? Ksiądz Konstanty Mrozek, proboszcz parafii pw. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Opatówku, przypomina, że 2 rozdział z Ewangelii św. Łukasza, wers od 1 do 14 (Łk. 2, 1-14) brzmi następująco: 

Narodzenie Jezusa

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.

Pasterze u żłóbka

W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: "Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie". I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: "Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania". 

Czytanie kończy się powiedzeniem: "Oto Słowo Pańskie".

Na te słowa zgromadzeni odpowiadają: "Chwała Tobie Chryste". 

Który fragment Biblii czytamy podczas wieczerzy wigilijnej? Druga wersja: historyczny opis narodzin Jezusa

„W sześćdziesiątym piątym tygodniu lat według proroctwa Daniela, w sto dziewięćdziesiątej czwartej olimpiadzie – według kalendarza greckiego, w 752 r. po założeniu miasta Rzymu, w 42 r. panowania Oktawiana Augusta, cesarza rzymskiego, gdy na całym świecie nastał pokój, zechciał Jezus Chrystus, wieczny Bóg i Syn wiecznego Ojca, świat uświęcić przez swoje błogosławione przyjście. Dlatego święcimy dziś narodzenie Pana naszego Jezusa Chrystusa według ciała. Z głęboką wiarą, jak to czynili nasi ojcowie, posłuchajmy słów Ewangelii opisującej to najradośniejsze dla całej ludzkości wydarzenie narodzin Syna Bożego”.

Fragment ten jest odczytywany, lub też odśpiewywany, również w wielu parafiach na kilka minut przed rozpoczęciem pasterki. 

Po przeczytaniu Pisma Świętego cześć rodzin odśpiewuje jeszcze kolędę i odmawia modlitwę, po czym łamie się opłatkiem i składa sobie życzenia.